Rozdział 61

- No Uleńko, jak po urlopie? - zapytał na powitanie Krzysztof.

- To może chodźmy do gabinetu Uli, nie będziemy tak stać na korytarzu - zaproponował Marek.

Po chwili byli już w gabinecie.

- Słucham. Jak to pilna sprawa? - zapytała Ula próbując ukryć swoje złe samopoczucie.

- Wcale nie taka pilna.

Ula uniosła brwi. Krzysztof kontynuował.

- Przez telefon Marek by się nie zgodził, a tak wiem, że go przekonasz, dlatego przyszedłem osobiście.

„O co mu chodzi?” - myślał Marek.

- Wpadniecie w poniedziałek, prawda? - zapytał beztrosko Krzysztof.

Ula wybuchnęła śmiechem, jednak za chwilę złapała się za głowę jęcząc „Ała...”. Marek z trudem powstrzymywał śmiech. Krzysztof przyglądaj się im podejrzliwie.

- Co z wami? - zapytał.

- Nic... - odpowiedziała Ula. - Jasne, że przyjdziemy.

„Znowu” - pomyślał Marek.

- To dobrze. No to, dzieciaki, będę się żegnał.

Odwrócił się i już miał wychodzić, gdy ponownie się odwrócił i powiedział:

- Uleńko, na kaca jest dobry sok pomidorowy z tabasco.

- Już jej zrobiłem - odparł z uśmiechem Marek.

Ula się zarumieniła. „Ale wstyd!” - pomyślała. Krzysztof ostatni raz się uśmiechnął, mruknął „Do zobaczenia” i wyszedł.

- Ula, nie przejmuj się. Przed nim tego nie ukryjesz. Ja też zawsze wpadałem - pocieszał Ulę Marek.

Usiadł przy biurku Uli i zaczął rozmowę.

- A pamiętasz, co wczoraj mi powiedziałaś?

- Nie, a co? - zapytała trochę zdenerwowana.

Marek opowiedział jej wczorajszą rozmowę ze szczegółami. Nie zwracał uwagi na to, że z każdym jego słowem Ula robiła się coraz bardziej zawstydzona. Na koniec dodał niezbyt skromnym tonem:

- Nie wiedziałem, że aż tak ci się podobam.

Ula nie odpowiedziała.

- Ula, a co ci się tak podoba w moim uśmiechu? - zapytał zaczepnie.

- Ala mnie chyba wołała - rzekła podchodząc do drzwi.

Marek szybko zastawił jej wyjście.

- Nikt cię nie wołał. Odpowiedz - nalegał.

Ula bardzo cichym i nieśmiałym głosem rzekła:

- Dołeczki.

- Co? Mów głośniej.

- Dołeczki - zarumieniła się do reszty.

Marek się uśmiechnął, natomiast Ula rzekła:

- No te... - wskazała na nie.

Marek do końca dnia siedział w gabinecie Uli, śmiał się z jej kaca i w kółko przypominał jej wczorajszą rozmowę. Aż nagle Ula zaczęła drażliwy temat.

- Marek...

- Hmm...

- Nie wiem, czy dobrze pamiętam, ale kojarzą mi się twoje i chyba Sebastiana zdjęcia.

- To nie miałaś czego zapamiętać, tylko akurat to?

- Czyli dobrze pamiętam?

Marek nie odpowiedział.

- A czy mi się wydaje czy widziałam gdzieś na nich jakąś blondynkę?

- Zmieńmy temat.

- Ty mnie wypytywałeś, ja też mam prawo.

Nagle...

ŁUP!

Wpadł Maciek.

- Maciek, jak to dobrze, że jesteś! - krzyknął Marek.

Maciek spojrzał na niego jak na idiotę.

- Dobrze się czujesz? - zapytał.

- Świetnie. To ja was zostawiam.

Już miał wychodzić, gdy nagle się odwrócił.

- A może wpadniesz dzisiaj do nas?

Maciek zrobił zszokowaną minę, a Ula zbierała szczękę z podłogi.

- Nie, raczej nie - odpowiedział zdziwiony.

- Marek, i tak cię wypytam, nawet jak ktoś będzie.

„Do reszty im odbiło” - pomyślał Maciek. - „Jak ona mogła się związać z takim błaznem?!”

- Idź już - powiedziała Ula do Marka. - Weź się do roboty! Cały dzień tu siedzisz! Maciek, co chciałeś?

Marek spojrzał na Ulę zabójczym wzrokiem i wyszedł.

- Co on tu robił? - zapytał Maciek.

- Miał do mnie sprawę więc przyszedł.

- Jasne. Zawsze ma do ciebie jakieś sprawy.

- Maciek, proszę cię. Dlaczego się tak nie lubicie?

- Bo to frajer!

- Maciek!

- No dobrze już. Przyszedłem, bo mam dwie sprawy. Pierwsza - faktury z Pro-S za ten miesiąc. Druga - wpadnij do Rysiowa w poniedziałek.

- Nie mogę. Jestem już umówiona. Idziemy z Markiem do jego rodziców.

- Marek, Marek, Marek... Tylko o nim ciągle słyszę!

- Ma...

- Najpierw spotkania rodzinne, a później co?! Oświadczyny? Ślub? Dziecko? Dziewczyno, co się z tobą dzieje?!

- Wyolbrzymiasz to. Wpadnę do Rysiowa, ale nie w poniedziałek.

- Jak uważasz. To twoja sprawa. Już dawno ci powiedziałem, co o nim myślę. Do zobaczenia.

- Cześć.

***

Koniec lipca minął bardzo szybko. Ula i Marek kilkakrotnie odwiedzali domy Dobrzańskich i Cieplaków. Poprawiła się sytuacja finansowa firmy. Na jaw wyszedł romans Pauliny i Lwa. Ala i Józef coraz bardziej mieli się ku sobie. Ela zaczęła umawiać się z Władkiem i doszła do wniosku, że jednak mogłaby go pokochać. Iza miała coraz większy brzuszek. Pshemko zaprojektował dla jej dziecka kilka ubranek. Maciek coraz częściej pojawiał się w firmie, co wkrótce się wyjaśniło; okazało się, że bardzo dużo czasu spędza w recepcji z Anią. Seba i Dorota wrócili z urlopu i oficjalnie zamieszkali razem u Sebastiana. Violetta pogodziła się z odejściem Sebastiana i zaczęła kręcić z (uwaga!) Adamem. Aleks nadal knuł, ale to u niego była norma.

Nazajutrz miała odbyć się premiera kolekcji Lato-Jesień F&D Sportivo.